Majka

W kącikach ust resztki czekolady, gorącej, soczystej i słodkiej jak Majka.

Jesteśmy tutaj z Szymonem od wczoraj i wyrok jutrzejszego wyjazdu uznajemy za niesprawiedliwy i gorzki, cierpki…

Nie tylko czekolada w „Nowej Prowincji”, ale każda minuta od przyjazdu smakuje:

Próbki malin w herbacie, winogron w Maladze i każde słowo, i każde spojrzenie Majki daje nam poczucie bezpieczeństwa i wolności. Raj utracony,

Tak dawno nigdzie nie byłem, tak dawno NIKT nie dał nam tyle ciepła.

Wokół śnieg, bażanty, sikorki, sójki, zabłąkany kot, szpetnie-piękne kapliczki. Świat wymarzony.

Coś co zaczęło się na klawiaturze ma swój dalszy ciąg w oddechach, spojrzeniach, słowach, niedopowiedzeniach. Wszystko tutaj jest po kolei, wszystko ma swój porządek. Mógłbym tu zostać, być, trwać.

Mógłbym podpatrywać Majkę, gdy robi zdjęcia, grafiki, czyta herbatę. TAK! Gdybyście widzieli jak ona ją pije. Sączy i czyta swoje nadzieje, tęsknoty. Ogrzewa pomysły serca i duszy. Gdy robiłem Jej zdjęcia czułem się jak złodziej.

Który ukradł chwilę tylko dla siebie, spokojną niewinną, osobistą.