autoportret

wydaje ci się

wydaje mi się

omackiem wspomnień

składasz portret

w ciemności chcesz zobaczyć cień

w kałuży

odbite oczy

z mostu

skąpane w rzece ciało

galopem słów

przywołujesz dotyk

figurę dłoni

na karku

wszystko w pył

to dym

krótkotrwałe muśnięcie

nozdrzy

czernieje

spalam się

opadający kurz

zabrał mnie wicher

oszalały

rozniósł mnie

jestem tylko

ilustracją konania

wydaje ci się

wydaje mi się