niedziela, 13 czerwca 2010

krótko


pan pozna Panią
Pani nie pozna pana
pan patrzy
w lustro
nie szuka rymów
porzuca bieliznę
pluje w twarz
i pije pan do Pana
niebo ma kaca 

11 komentarzy:

  1. a wieczorem
    dwoje bliskich a jednak tak dalekich sobie
    na łóżku niczym w łodzi
    z osobna wyczekuje świtu
    każde kurczowo przytulone do swojej burty
    samotnie dryfuje wśród wzburzonych fal kołder
    zmoczonych łzami bezsilności

    OdpowiedzUsuń
  2. ...piekny wiersz...
    ...a trywializując - jak niebo będzie kaca miało to może wreszcie przestanie tę wodę na ziemię wysyłać :)....

    OdpowiedzUsuń
  3. niebo ma kaca...

    pani też pozna pana, ale rzadko chodzi o TĘ panią i TEGO pana. Ironia losu, co ?

    Uściski Holden :))

    OdpowiedzUsuń
  4. Nieustanna pogoń za szczęściem ... męcząca jest.
    Odpocznij, narób zdjęć i pokaż je nam :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Oj tak - najczęściej "nie ten pan i nie ta pani" święte słowa.

    Zaś Ciebie Holdenie rozumiem - czasem tęsknota może zadusić. Brak uczucia jest okrutną ironią losu wobec ludzi wypełnionych miłością.

    OdpowiedzUsuń
  6. Szkoda, że tan pan i pani nie są w sobie zakochani;D Byłoby prościej :D

    OdpowiedzUsuń
  7. Holden, nie strasz mnie takimi radykalnymi zmianami! Myślałam, że trafiłam do kogoś innego :-)
    A poważnie to szablon doskonale pasuje do tego wpisu, a zdjęcie - jak zwykle - piękne. A wiersz - jak często - przejmujący. Lubię takie twoje pisanie, choć przecież wolałabym, żebyś nie miał inspiracji do takiej goryczy...

    OdpowiedzUsuń
  8. ja nie na temat, ale szablon Ttwojego bloga mi sie bardzo podoba!pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  9. nie szuka rymów - wiersze białe są teraz na czasie, ale ja i tak lubię staroświeckie rymy ;-)

    OdpowiedzUsuń
  10. Ta Pani, to musi wielka dama być, Błękitna Dama, nic dziwnego. I suknię cudna ma, i kapelusz też niczego :-)

    OdpowiedzUsuń

statystyka