Filozofia

Dobrze, że wziąłem aparat. Nóż się nie przydał. Nie ma ofiar. I grzybów brak w podpoznańskich lasach. Sz. daleko. Na góralskim weselu, a moje smutki w zmywarce. Wrzuciłem tam lepkie narzędzia zbrodni kuchennych. Boli mnie kciuk stopy. Niechcący kopnął leśnego ślimaka. Ma teraz wyrzuty sumienia. Opatruje go szybką kąpielą. Ale nadal pachnę farbą drukarską, bo zaczytałem się w genialnym tekście Jerzego Illga o Tischnerze w „Świątecznej”. I chwytam za „Filozofię dramatu”, moją pierwszą przygodę z Wielkim księdzem Józefem. I w sylabach tonę, bo Istnieją różne sposoby zasłaniania twarzy, jednym z najbardziej naturalnych i spontanicznych jest wstyd. Tak, to Jego słowa. Wielu rzeczy nauczył mnie Tischner. Szkoda, że tak słabym jestem uczniem…

Już dzisiaj nie wychodzę. Poszukam światła w tunelu zacisza własnych grzechów, pogwizdując na zbliżającą się letnią wichurę…